„Paweł ze szczególną uwagą śledził wydarzenia na Bliskim Wschodzie. Potrafił być dociekliwy i daleki od jednostronności. Będąc zafascynowanym państwem Izrael, jednocześnie potrafił z czułą wrażliwością pisać o losie Palestyńczyków. W sprawach polsko-ukraińskich był jednym z najważniejszych pisarzy upowszechniających wiedzę o Ukrainie, a także gest pojednania polsko-ukraińskiego. Wreszcie Paweł był przyjacielem. Miałem to szczęście, że wiele z nim podróżowałem. Spotykaliśmy się w Kalifornii i
w Jerozolimie, w Birmie i Tajlandii, spotykaliśmy się we Lwowie, w Wilnie, Kijowie, gdzie się tylko dało. Każda podróż z nim była radością, miał niesłychany dar obserwacji, niesłychany dar mądrego rozumienia naszego świata i wreszcie, na końcu trzeba to powiedzieć, że był niezawodnym przyjacielem. W przyjaźniach był nonkonformistą, sprzeciwiał się bez żadnych zahamowań wszystkiemu, co go drażniło i narażało jego poczucie przyzwoitości, lojalności i rzetelności"